Het amazon van de middeleeuwen
Leestijd 4min (for English scroll down)
In de serie Geheime Pleinen is dit het tweede plein dat, met haar groene gras, meer weg heeft van klein voetbalveldje dan van een dorpsplein. Omringd door dicht op elkaar staande huizen, opgebouwd uit keien, voelt het als een ‘binnenplaats’, maar met de ingang van het Romaanse kerkje is dat niet het geval.
Volgens Google-maps staat het kerkje op de Via Cornello, maar een naambordje ontbreekt. Na enig rondneuzen blijkt dat àlle huizen in het dorpje ‘gemakzuchtig’ dat zelfde adres gebruiken, ongeacht in welk steegje ze staan.
Sint Postbode
Het pleintje luistert dus niet naar een specifieke naam, maar de San Antonio kerk wèl en is enige in haar soort in deze omgeving. Haar idyllische schoonheid steelt de show en de oplettende toerist merkt haar scheve toren op. Pisa heeft er een een klein broertje bij.
Op de eeuwenoude muurschilderingen in de kapel, twee afbeeldingen van Santa Caterina D’Alessandria, de beschermheilige van de Italiaanse postbodes. Dat juist zij hier zo’n prominente rol speelt is geen verassing, wanneer je weet met wiens geld het kerkje is gebouwd en welk bedrijf die familie heeft opgericht.
Verscholen in de dicht begroeide vallei Val Brebana ligt Cornello dei Tasso waar, een voor velen, onbekend geboorte verhaal heeft plaats gevonden.
Hoog boven het riviertje de Brembo, op ongeveer een half uurtje rijden van het bekende stadje Bergamo, werd hier, zo’n 700 jaar geleden voor de allereerste keer een brief op commercieele wijze verzonden.
De post, zoals wij die vandaag de dag kennen zag hier het daglicht.
Vanaf een parkeerplaatsje, waar niet meer dan 20 auto’s kunnen staan, loop je over de antieke handelsroute Via Mercatorium. In de schaduw van een dik, groen bladerdak, kronkelt het pad zich een weg richting de toegangspoort van Cornello.
Niets teveel gezegd wanneer ik stel dat Cornello dei Tasso zich letterlijk èn figuurlijk als een ansichtkaart voor je ontvouwt, wanneer je onder de eerste bogen doorloopt.
De palazzo’s zijn, hoogstwaarschijnlijk dankzij het ontbreken van doorgaand verkeer sinds 1600, in authentieke staat bewaard gebleven. Met geen hond op straat waan je je als een tijdreiziger op bezoek in het romantische, Italiaanse verleden.
Het dorpje ligt over drie terrassen tegen de bergwand gedrappeerd.
Op het hoogste terras dus de San Antonio kerk met daarnaast het belangrijkste gebouw van het dorp, vernoemd naar de invloedrijke Tasso dynastie.
Deze familie begreep al vroeg dat er geld te verdienen was aan de strategische ligging van Cornello.
Op het kruispunt van belangrijke centra als Milaan, Florence, Venetie en Rome, die zo met elkaar èn met het Duitse Rijk werden verbonden, was een 'pakketservice' een schot in de roos.
Onder de naam “Compagnia dei Corrieri della Serenissima” werd de onderneming het eerste postbedrijf ter wereld. In Italie nog immer beschouwd als de directe voorloper van ‘Le poste Italiane’, de hedendaagse Italiaanse PTT.
Dankzij 32 steunpunten garandeerde het middeleeuwse ‘Amazon’ een veilige, snelle èn betrouwbare service tussen verschillende Italiaanse steden en zelfs tot Innsbruck in Oostenrijk.
Tegenwoordig een peuleschil, maar vergeet niet dat de Via Mercatorium, deel was van een bijna 1000 kilometer lange route door verschillende koninkrijkjes hertogdommen en stads-staatjes.
Italie als één land bestond nog niet en de hoge Alpen lagen, als een onneembare vesting, dwars over deze postweg.
Afspraken maken met- en overeenkomsten sluiten tussen- de uiteenlopende machtscentra, zodat deze met paard en wagen mochten worden doorkruist, waren niet vanzelfsprekend en moeten een uitdaging zijn geweest.
Dankzij de geniale ingeving van de Tasso’s, groeide Cornello uit tot een belangrijk knooppunt voor reizigers en bezorgers uit alle windrichtingen.
Onder de gallerijen van het dorp groeide de markt en vestigden zich meer ondernemingen. Osteria’s openden gastvriendelijk de deuren voor hongerige handelaars en passanten. Herbergen boden voor enkele duiten een slaapplek, zodat reizigers de volgende ochtend hun weg naar binnen- of buitenland uitgerust konden hervatten.
Er is nog één trattoria 'Camozzi' waar typische gerechten op het simpele, maar uiterst lekkere menu staan. Je geduld wordt op de proef gesteld, want het duurt even voordat zoon des huizes met volle borden uit de keuken komt, maar la polenta calda of de beroemde ravioli ‘Casonsei’, gevuld met panneermeel, ei en bergkruiden, laten graag op zich wachten. Of ga voor de vierkante ravioli gevuld met formaggio ‘Taleggio’, overgoten met een botersausje van sali. Voordat je afsluit met een desert en sterke espresso, probeer een plank ‘formai de mut’, een mix van heerlijke lokale schapen- geiten- en koeienkazen.
Zoals in de meeste Italiaanse heuveldorpjes is ook hier geen postkantoor meer te vinden. Het 4G netwerk is echter beschikbaar, dus een 'ansichtkaart' naar het thuisfront gaat via de telefoon, grenzeloos en tijdloos. Cornello is op dat oogpunt, wellicht helaas, met de tijd vooruit gegaan...
English
In my Secret Squares series, this square looks more like a lawn and has no name. Surrounded on three sides by closely packed cobbled houses, it feels like a 'courtyard', but with the entrance of the Romanesque church on it, that is not the case.
According to Google maps, the church is on Via Cornello. After some snooping around, it turns out that all houses in the village 'lazily' use the same address, despite the fact that they are in different alleys.
So, the square does not listen to a specific name, but the San Antonio church does, and is the only one of its kind in this area. Her idyllic beauty steals the show and an observant passer-by notices her leaning tower. Pisa has a little brother.
The centuries-old wall paintings in the chapel depict two images of Santa Caterina D'Alessandria, the patron saint of Italian postmen. No surprise that shé plays such a prominent role, when you know whose money the church was built with and which company was founded by them.
-The world's first postal service
Hidden in the densely vegetated valley of Val Brebana lies Cornello dei Tasso where, for many, an unknown birth story took place.
About 700 years ago, here, high above the river Brembo, about half an hour's drive from the famous city of Bergamo, a letter was sent commercially for the very first time.
The post, as we know it today, saw the light of day.
From a small parking lot, no more than 20 cars can park here, you walk across what was once the Via Mercatorium. Shaded under a thick green canopy, the path winds its way towards the entrance gate of Cornello.
Nothing too much said when I state that Cornello dei Tasso literally unfolds like a postcard when you walk under it’s first arches.
Most likely due to the lack of through traffic since 1600, the palazzo’s have been preserved in their original state. With no one in the streets you imagine yourself a time traveler emerging in the romantic Italian history.
The village lays draped over three terraces along the mountainside, with San Antonio church at the highest point. Next to it, you find the main building of the village, named after the influential Tasso family. They understood early on that there was money to be made from Cornello's strategic location.
At a crossroads of trade routes connecting wealthy centers such as Milan, Florence, Venice, Rome and the German Empire, a "parcel service" was a hit.
Thanks to 32 support points, the medieval 'Amazon' guaranteed a safe, fast and reliable service between different Italian cities and even as far as Innsbruck in Austria.
Nowadays a piece of cake, but don't forget that the trade route in this valley, the Via Mercatorium, was part of almost 1000 kilometers of road through various kingdoms and states. Italy as a single country did not yet exist.
Making agreements between the various states for trespassing with horse and carriage must have been quite something.
In addition, the high Alps lay like an almost impregnable fortress on this postal road.
Today, on the menu of the only trattoria left you still find the typical dishes of ages ago. You need som patience, it takes a while before the son of the house comes out of the kitchen with full plates, but la polenta calda or the famous ravioli 'Casonsei', filled with breadcrumbs, egg and mountain herbs, are worthwhile waiting for. Or try the square ravioli filled with 'Taleggio' cheese topped with a butter sauce from Sali. Before finishing with a desert and a strong espresso, try a plank of 'formai de mut', a mix of delicious local sheep-, goat- and cow cheese.
As in most Italian hilltop villages you won’t find a post office no more, but, they are modern and equipped with 4G. So, get your phone and send a picture to your dear ones at home. Over mountains, crossing seas and passing different countries within a second...
Reacties
Een reactie posten